گالری ویستا
فراموش خانه
فراموش خانه عنوان نمایشگاهی است که در آن سعی کردم گوشه ای از فرهنگ و خاطرات فراموش شده را به تصویر بکشم. با توجه به شناختی که روی طرحهای فرش ایرانی داشتم ، نقوش قالیهای قشقایی را برگزیدم تا نگاه امروز را به دیروز معطوف کنم . در این میان این نقوش با پرتره های امروزی در آمیخته تا گذشته را اکنون زده کند و برای انسان مدرن تصویری باشد که گذشته وحال را به هم پیوند میزند ، نوع چیدمان پرتره ها با نقوش ، یاد آور فرشهای تصویری است که در گذشته بافته میشده است.
ندا اعظمی
نقاشی های اخیر ندا اعظمی فرشهای ایرانی (قشقایی) را نشان میدهند که نقشهایش توسط هنرمند، طراحی شده و درون فضای وسط و ترنج مانند آن زنی دیده می شود.این ترکیب متفاوت توسط ابرها یا ریزش رنگ و آب و عناصر دیگر کامل شده است.
زنان در این آثار مسخ شده و تخیلی به نظر می رسند و انگار عروسکانی آدم نما در تضاد با قالی هایی متعلق به خرده فرهنگی در حال ناپدید شدن هستند. جنبه های تازه ی این نقاشی ها در فضایی تصویر سازانه است، در واقع نقاش هم عناصری آشنا را نقاشی کرده هم به خاطر همجواری و نوع پرداخت متفاوت همزمان از آنها آشنایی زدایی کرده است ، او کوشیده همنشینی عناصر و شیوه های مختلف را به نمایش بکشد تا بیننده را متوجه خصلت های گذشته وحال خویش کند ، انچه دارد و آنچه از دست می رود .
بهنام کامرانی
