سالهاست که کنار هم می ایستیم. در ازدحام های کوتاه و طولانی. در اتوبوس، مترو،صف...همه جا. همه جا کنار هم ایستاده ایم اما هرکدام درگیر فضای شخصی خودمان هستیم و برای یکدیگر تبدیل به یک شی شده ایم‌. در نگاه من این پدیده نمادی از روابط انسانی بود: جایی که به اجبار ازدحام، تنگاتنگ هم می ایستیم اما هزاران سال از هم دوریم .
حس متفاوت این تنهایی خاص انسان معاصر، من را به تصویرگری این مجموعه هدایت کرد . مجموعه ای که در آن سعی کردم این نوع تنهایی را - فارغ از خوب یا بد بودنش - در قالبی زنانه به روی بوم بیاورم.

*سمپوزیوم symposium عنوان رساله ای از افلاطون به معنای مهمانی است و خوانش من از این درکنارهم بودن non-symposium را شکل داد.

نگار عالمزاده گرجی
Negar Alemzadeh Gorji