;
در برنامه های پاییزی، پلتفرم ۲۸ در حال بررسی وجود «طبیعت» است. «بازاندیشی طبیعت» سوژه کنونی ما برای نمایش ها، مرور آثار و کارگاه های فصل پاییز بود که زمینه آشنایی ما را با آینده محیط زیست اطرافمان فراهم می سازد. این زمینه سازی شامل طراحی ها و آثار هنری است که با استفاده از عنصر وجودی طبیعت به آگاهی اذهان عمومی و در پی آن، نجات طبیعت می پردازند. در سه جمعه آتى، ما مرورى خواهیم داشت بر پروژه بایولِیس(Biolace)، طرح پیشنهادى کَرول کُلِت، مدیر آزمایشگاه تحقیقى سیستم هاى زنده در دانشگاه سنترال سنت مارتینزِ لندن.
بایولِیس طرحی است برای آینده، آیندهیی که در آن تمام محصولات کشاورزی اصلاحِ ژنتیکی شده و تمام سیستمهای تولیدی در جهت پایایی و بازگشتپذیری طراحی شدهاند تا با مقتضیات و ضروریات دنیای ۹ میلیارد انسانیِ زمان همخوان باشند. در طرح آیندهنگرانهی بایولیس (تولید الیاف نساجی از گیاهان) پیشبینی شده که با استفاده از زیستشناسیِ مصنوعی به عنوان ابزار مهندسی و ساختیِ کارامد، میتوان از گیاهان نه فقط به مثابه تولیدکنندهی مواد خوراکی، که به عنوان کارخانههای طبیعی چندکاره بهره برد. گلخانهی ارگانیگ آبکِشتای (کشت بدون خاک) را تصور کنید که از میوه و برگهای گیاهان اصلاحشدهی ژنتیکی برای تامین نیاز غذایی انسانی و از ریشههای گیاهان برای تهیهی الیاف بافتی نساجی و پارچهبافی استفاده میشود. گیاهان اصلاحشده بدل به کارخانههای زندهی تولید مواد لازم ما میشوند. این گیاهان همانند گیاهان دیگر تنها به نور خورشید و آب برای ادامهی حیات و کار کردن محتاجند، و ما را قادر میسازند تا از یک نوع گیاه در یک گلخانه، هم مواد غذایی و هم الیاف بافتیِ لازم برای نساجی را به دست آوریم.
طرح بایولیس بر چهار نوع گیاه اصلاح و مهندسیشدهیِ در حال حاضر تخیلی متمرکز شده است: توتفرنگی سیاه، ریحان نوع ۵، گوجهفرنگی فاکتور ۶۰ و اسفناج گلد-نانو. تمام این گیاهانِ آینده با الهام از تحقیقات روزآمد در تکنولوژیهای تلفیقی و زیستی طرحریزی شدهاند، و اگر جامعهی انسانی، یا دستکم بخشی از آن، تصمیم بگیرد از قابلیتهای زیستشناسیِ مصنوعی بهره بگیرد و در راه ساخت و اصلاح مدلهای تولید ژنتیکی گام بردارد طی چند دههی آینده صورت واقیت خواهند گرفت. هدف این پروژه، بحث و بررسی قابلیتهای تکنولوژیهای جدید اصلاح و تولیدِ زیستی و نیز کاستیها و امتیازات و نقاط منفی و مثبت بهرهگیری از مهندسی ژنتیکی در مسیری چنین پرخطر و مناقشهبرانگیز است. آیا مهندسی زیستشناختی میتواند شیوهی جدیدی از تولید الیاف بافتی معرفیکند که کمتر از شیوههای کنونی از مواد شیمیایی استفاده کند و به میزان کمتری از انرژی گرانبها احتیاج داشته باشد؟ کرول کولت بر این باور است که ما میتوانیم شیوههای کنونی را به چالش بکشیم و با به بار رساندن پتانسیل تکنولوژیهای جدید راه خود را به سوی آیندهیی جدید باز کنیم. آیا شما دوست ندارید میوهی توتفرنگی سیاه پر-ویتامینی بخورید که در عین حال لباس سیاهرنگی که پوشیدهاید هم از همان گیاه ساختهشده است؟
16 تا 30 مهر | هر جمعه | ساعت 16 تا 21