به قلم لیلا معظمی :
فرمها و صورتهای لغزان و مخدوش در نقاشیهای رفیعه هزاره، به آنی در دیدگان مخاطب شکل می گیرند و بعد همچون آب که از میان انگشتان لیز می خورد، پخش می شوند و از ذهن می گریزند. مخاطب برای به خاطر آوردن هر تصویر باید باز گردد و دوباره و دوباره ببیندش و هربار خواسته و ناخواسته زهری را می چشد که نقاش از رنج زیستن برگرفته و در کارهایش بازآفریده است.

طراح پوستر: استودیو پارسی/ میلاد عیدیان