;
هنرجویان خردسال آناهیتا تیموریان
بشر در ایام کودکی اش کلمات را خوب نمی شناسد، درست ادایشان نمی کند، بی دست و پا و نامتعادل و شکننده به نظر می رسد، اما ناب ترین منظر را به جهان پیرامونش دارد. خالص ترین نوع احساسات را تجربه می کند. جهان را بدون واسطه ی دیگران و جملات و کلمات، و صرفا از دریچه ی روح خود نگاه می کند. آثار اصیل همه منتج از همین نوع نگریستن به جهان خلق می شوند. بها دادن به این قطعه ی کوتاه از حیات انسان اثاری را به دست می دهد که گاه بزرگان را به حیرت وا می دارد .
آناهیتا تیموریان
دی 95