من شهر هستم،
همه از من می گویند؛ گویا موجود عجیبی هستم.
از اینکه پاک یا آلوده، خلوت یا شلوغ  و زیبا یا زشت هستم.
میلیون ها نفر در من زندگی می کنند و هزاران هزار نفر روزانه به سمتم سفر می کنند تا من را ببیند.
در من مغازه، خانه، موزه، خیابان و تفریحگاه می سازند و دست آخر هم بر روی دیوارهایم نقاشی می کنند.
در من زندگی می کنند و در من می میرند.
می گویند هر شهر داستانی دارد و این داستان من است.

I AM THE CITY
There’s always some sort of talk about me; as if I’m a strange creature.
They constantly inquire whether I’m polluted, if I’m ugly or decently structured, and there seems to be an enduring debate about my population density as well.
Millions of people do live in me and thousands of people in form of tourists come to visit me on daily basis.
They build streets, apartments, shops, museums in me and to top it off; they even draw graffiti on my walls.
People live, grow, work and even from time to time; some unfortunate ones die in my vicinity.
Each city has a story to tell and here’s mine…