اگر من بخواهم در یک مقیاس جهانی به مقایسه علی گلستانه بپردازم، می‌توانم تنها او را با سزان مقایسه کنم که پدر هنر مدرن است. با توجه به قدرتی که در استفاده از خطوط می‌بینیم، سادگی موجود در آثار، درعین استحکامی که در آنها هست فضا‌ها، حجم‌ها و فاصله‌های به کار رفته در آثار بدون اینکه دچار هیچ نوع تصنعی شود، دارای نوعی حس و شعور بصری بسیار مقتدر و نفیس است. پیکاسو جمله‌ای دارد که می‌گوید، اثر هنری مهم نیست، افسانه اثر هنری مهم است. علی گلستانه برای خود یک افسانه است. در تنهایی‌ای که در آن، زندگی می‌کند. نه اهل مصاحبه است، نه اهل سروصدا، تنها به کارکردن مشغول است و این مساله مهمی است. در دورانی که همه از طریق شلوغ‌ بازی و جنجال، اسمشان را مطرح می‌کنند. در نتیجه آن چیزی که ذات هنر است و در خلوت اتفاق می‌افتد، هم در هویت علی گلستانه وجود دارد وهم در آثارش قابل‌ رویت است.
بهرام دبیری