زمین است؛
دایره ای مرموز که مردمش  جایی بر اوج ستونهای سهمگین و سنگین،فارغ از سکوت جان فرسا،به میهمانی ستارگان مشغولند و جایی  فریادهای خاموششان از زیر آوارهای سربی طنین انداز است! زمین است!
زاینده طلای سیاه،آسمان خاکستری وشب های بی مهتاب!
زمین است،زاینده ی انسان دیروز وانسان  امروز