آدمی در هر شرایطی باری از گذشته را بر دوش دارد و هر اتفاقِ بی اهمیتی می‌تواند یاد آورِ بخشی از گذشته‌اش باشد. خاطره‌ی اتفاقاتِ گذشته، فارغ از زمان و مکان می‌تواند بازنمایی شود و آدمی را به ناگهان از زندگی در حال، به گذشته‌ها پرتاب کند.
گاهی هجومِ گذشته آن‌قدر قوی‌ست که بر احوالاتِ زمانِ حال  غلبه می‌کند و تمامِ زندگی را در سیطره‌ی  گذشته قرار می‌دهد. در این حالت همه‌ی اتفاقاتِ پیش رو بر مبنای آن‌چه در گذشته اتفاق افتاده، سنجیده ‌می‌شود و رفتارها بر اساسِ قضاوت‌های منتج از آن اتفاقات، شکل می‌گیرند.
ما واکنش‌های مختلفی در قبالِ هجومِ خاطراتِ گذشته از خود نشان می‌دهیم: گاهی می‌خندیم، گاهی می‌گرییم، گاه رفتاری هیجان‌زده از خود بروز می‌دهیم و گاه تنها در انجماد و رکود به نظاره می‌نشینیم .
این واکنش‌ها که هرکدام به نوعی در این مجموعه، به تصویر کشیده شده‌اند، می‌توانند سرآغاز یک تغییرِ بد باشند.