نمایشگاه حاضر حاصل تکاپوی یک عمر است عمری که کوتاه ماند و تکاپوئی که دوامش تا اوج باروری نقاش نپائید . آنچه منصور قندریز بود و آنچه در آینده می‌شد در همین پرده ها صورت " هست " جاودان مانده است . پشتکارش را آسان‌تر می‌توان دید و صداقتش را دشوارتر، ولی شور او همه جا پشت خط ها و رنگ هایش جاری است. سیر چند ساله ی هنر قندریز سیری از آزادی مطلق به سوی انضباط است . در ابتدا بلندپروازی و تک تازی او را می بینیم . قلم نقاش در این مرحله حد و مرزی نمی شناسد . 
و اما قندریز، مردی که زود رفت ولی تاثیرش همیشگی بود. قندریز، یکی از بنیانگذاران مکتب هنری سقاخانه به شمار می آید که سعی داشته با برداشت هایی زیباشناسانه از الگوها و نشانه های هنر سنتی و نگارگری ایرانی در اجرا و اسلوبی مدرن (بیشتر به شیوه آبستره غربی)، شاکله‌ای اصیل از هنر ملی و ایرانی را به وجود بیاورد. برپایی نمایشگاه اخیر بهانه ای است برای نوشتن این گزارش کوتاه، در خصوص آثار و فعالیت‌های هنری این هنرمند برجسته و نقش محرز او در تاثیرگذاری بر جریان هنر تجسمی در ایران.
دنیای افسانه، جهان فارغ از تمدن ابتدای خلقت و صحنه سیال رویاها هر کدام چند صباحی این پرنده دور پرواز را به خود مشغول میدارند. ولی پرنده سرانجام به زمین برمی‌گردد،‌ بال‌هایش را می بندد و این بار سفری زمینی آغاز می‌کند.
قندریز اکنون زیبائی را همگام با پویندگان دیگر می جوید؛ در نقش های هنری کشورش چکیده جستجوی پیشینیان را یافته است. مگر نه دیگران هم هزاران سال پیش از او از زیبائی زندگی سرمست شده اند و از کوتاهی آن وحشت کرده اند و با آفرینش هنر به جنگ فنای جسم برخاسته اند . کوشش او در این راه دنباله ی کوشش رفتگان خواهد بود و باز کردن جای پائی برای آیندگان .
یکی از پیامدهای روی آوردن به هنر مدرن در ایران پیدایش مکتب سقاخانه بود که به منظور انطباق عناصر و نمادهای سنتی با شیوه های اجرایی و تکنیکی مدرن، نزد هنرمندان به وجود آمد و در دوره ای کوتاه مورد استقبال قرار گرفت و حضور قندریز، یکی از مهم ترین سردمداران این مکتب در کنار حسین زنده رودی، مسعود عربشاهی، فرامرز پیلارام، صادق تبریزی، پرویز تناولی و... بود که کوشیدند نشانه ها و آرایه های فرهنگی، هنری ایرانی را با قالب های مدرن غربی تلفیق و نقاشی ایرانی را از امتیازات نگاه بین المللی برخوردار کنند که رفته رفته شتاب زدگی در عرصه نقشمایه های ایرانی و... در ترکیب بندی های نوین و بی توجهی به پاره ای مباحث زیبایی شناختی هنری توسط برخی هنرمندان، سبب شد که به زعم عده ای هنرمندان و منتقدان گروهی از آثار، خالی از جوهر رازگونگی به وجود آید و ضمن دورافتادگی از قلمرو اصالت، از حقیقت خلاقیت نیز بی بهره باشد.
کریم امامی_1345                           مجید احمدی_1396