آثار من فرآیند محور و بداهه گونه در میانه قلمروی ناآشکار، اسرارآمیز و رمزآلود – و برای من معنوی – در آیند و روند هستند. سفری شخصی و مکاشفانه بواسطه کیمیای رنگ، فام، نور، بافت و بوطیقای فضا. نقاشی برای من، نه گزارشی از یک تجربه، بلکه مدرکی بصری از آن تجربه است. به عبارت دیگر نقاشی نه به عنوان بازنمایی از انرژیی معنوی بلکه ترجمانی از آن نیرو بصورت نور و بافت که در فضای میان سکون و حرکت، ظهور و سقوط ره باز می کند. من انتزاع را نه یک واقعیت خارجی بلکه تجسمی از حالت روحی و ذهنی می دانم. مسیر آثار من از اکسپرسیونیسم انتزاعی در غرب تا زیبا شناسی ایرانی و تائوئیستی/ ذن در شرق و دیگر راه های خیال انگیز و جاوید خرد را در بر می گیرد.

My work is process based and improvisational, straddling the nebulous realm between the mystical and the mysterious and thus, to me, the spiritual. A personal journey of exploration through the alchemy of paint, color, light, texture and the poetics of space. I approach painting as the visual evidence of, and not a report on, an experience; not a representation of spiritual energy but a translation of it into light and texture, navigating the space between stasis and movement, between emergence and disappearance. I see abstraction as representational insofar as it is a representation of a psychic state, not an external reality. The trajectories in contemporary painting in which my work belongs range from Abstract Expressionism in the west to Persian and Taoist/Zen aesthetic sensibilities in the east and other perennial visionary paths of wisdom.