آنچه در دورترین و کورترین نقطه ذهنمان به دنبال آنیم، در سطحی ترین لایه وجومان نشسته است. اما گویی انسان از حقیقت خویش فراریست و در تودرتوی وجودش در تقلای یافتن «دیگری امن» است. موجودی تحسین برانگیز.
پذیرش آنچه هستیم به واقع پیدا کردن فضای خویش «در همین نزدیکی» است.من در این مجموعه نزدیکترین فضاهایی که انسان با آن ملموس است را با ساده ترین نگاه به تصویر کشیده ام و بر این باورم که تنها با پذیرش خویش «چه نزدیک پیدا کنیم دور دست ها را ... »

پگاه محمدی - مهرماه 1396