بدینوسیله مسعود نادر از جنابعالی برای شرکت در آئین افتتاحیه نمایشگاه کوروش قاضی مراد دعوت می کند:

قاب ساده ای از
یک خیال
وثبت لحظه ای که پراست
 از یاد ها و خاطرات
یادبودی از رفته های دور
قابی از خانه کودکی
از رویای سپید در سپید خانه ی مادری
با پرده های سپیدش
آینه کاری ها و دیوار های گچی طبله کرده اش
چه دلتنگ می شوی عطر یاس 
کلامشان را
و چه دلتنگ می شوی
و چه دلتنگ
وگریزی نیست
آرزوی دیداری که محال می شود

بازتاب رنگ دلشان سپید
نشان درستی شان آیینه
درخت وجودشان نبض زمین 

آنچه واقعی و ثبت است بر ذهن آدمی خاطراتی است که از گذشته های دور میماند. همانی که واقعیت امروز ماست. 
نشانی از خوب و بد، نشانی از خانواده، نشانی از بلوغ و ....
و آمدن به جایی که پر است از آنچه که آنجا نبود.  
سپید رنگی است که در کودکی زیسته ایم و به پاکی و صداقتش ایمان داریم ، دور از برداشت های کور. 
به آیینه نگاه کن تا غرق شوی در خاطراتی که سهمی دارند در تو به بزرگی آنچه با خود، همراه می کنی.
پس آشتی کن با دلت در آیینه 
اندکی در خانه ی یادت بمان

خیال سپید
 نمایش رویایی است 
ساده و بی قضاوت 
به یاد یادهای دور
و به نام نامهای دور

کوروش قاضی مراد
پاییز ٩٦