این مجموعه توصیف گر وضعیتی زاییده فاصله است. فاصله ای فیزیکی یا حسی.

تصاویری متشکل از اجزایی همگون و تکرار شونده که در آن ها مرز عناصر از بین می رود، تهی از ویژگیهای منحصر به فردشان می شوند و اجزای آن به صورت مساوی مهم یا بی اهمیت قلمداد می شود. فضایی یکنواخت که در آن عناصر روایی تصویر نقشی مانند نقشمایه و آرایه های تصویری می گیرند. تصاویر متفاوتی که کنار هم قرار می گیرند....از مناظر و بدن ها...مرکز واحدی ندارند و این فقدان مرکز واحد یا موضوع تبدیل به ابزاری برای تاکید به مدیوم نقاشی و تجربه گرایی و رفتارگرایی نقاشانه می شود.