وقتی بعنوان یک شهروند در بطن فرهنگ ایران زندگی میکنید
و در اوج احساسات رقیق جامعه غوطه ور میشوید، مردمی
که در شور شاعرانه افراطی و خود نمایانه ایرانی مشغول زندگی اند،
با آدمهایی با احساسات فاقد کنترل در تضاد با محدویتهای کوچک و بزرگ مواجه میشوی،
مردمی که در تمام جنبه های زندگی بدنبال کمال متظاهرانه میگردند،
بدون ذره ای کنجکاوی یا رغبت به دانستن پشت پرده ی تمام این زیبایی، چهره های مصنوعی
در خانه های اغراق شده ی روکوکویی، موسیقی پاپ متداول در میان مردم
که احساسات شنونده را به بازی میگیرد و
اگر بخواهد با اقبال بیشتری روبرو شود باید آنها را تا سرحد مرگ احساساتی کند.
در مجموعه رِئالیسم جادویی، گل با ظاهر خیره کننده ی خود مظهر زیبایی و بی فایدگی ست، تنها چشمان شما را مینوازد. کیوپید ها، این فرشته های بازیگوش بعنوان مظهر عشق در گوشه های تابلو پرسه میزنند و بدنبال ماًمنی میگردند.
همه چیز آراسته شده تا شما را به تماشای ظاهری خوش آب و رنگ
از گریز و فراموشی از درون این پوسته ی دلفریب مهمان کنند.