یحیی دهقانپور درگیر تجربه با ابزار است. ابزار برای ایشان به مثابه اسباب بازی هایی برای ذهن خلاق شان است؛ از تجربۀ چندین‌.بارۀ دوربین پین هول و بدوی‌.ترین ابزار پلاستیکی و یکبارمصرف عکاسی گرفته تا پیشرفته‌.ترین آنها. کسب تجربه جزء جدانشدنی ذات پرسشگر ایشان است. شوق عکاسی در ایشان تمام نشدنی است و هیچ مانع فیزیکی عامل بازدارنده محسوب نمی شود. با استفاده از دگمه "پانوراما" در تلفن های هوشمند و تنها با حرکت دست، مجموعه اخیر ایشان شکل گرفته.

لحظۀ قطعی عکاسی در این مجموعه جایی ندارد. هیچ قطعیتی وچود ندارد. زمان بعد مهمی نیست. امکانات بیشمار هستند و احتمالات پیشنهاد می شوند. بیننده با شک و تردید در هر آنچه ساخته بشر است مواجهه میشود و ذهنیت تثبیت شده او در برابر ساختار و چشم انداز پیشنهادی هنرمند به چالش کشیده می شود.

یکی از نکات مهم در اغلب عکس های این مجموعه کادربندی است؛ عمودی و کشیدگی تصاویر. در حالت عادی حرکت سر و چشم دیدی افقی از جهان پیرامون میسازند، در این مجموعه بیننده مجبور میشود که جهان را از دید منظر هنرمند ببیند. با حرکت دوربین برداشتی متفاوت از واقعیت ارائه میشود و هنرمند همزمان و در یک لحظه کوتاه دریافت و خلق می کند.

با خلق چشم اندازهائی متفاوت، هنرمند واقعیتی جایگزین شده و شاید برش هایی از واقعیت را پیشنهاد می دهد؛ خط دیدی نوین، و همه در راستای مبهم کردن آنچه "یقین" پنداشته میشوند. شهر عنصر مهمی برای هنرمند است و "پرسه زنی " ایشان پیچیده است؛ در موجهای انسانی شهری و در گردش و شریانهای شهر و لحظه های فرار، روایت منحصر بفرد ایشان شکل می گیرد.
تسلط یحیی دهقانپور بر ادبیات بخش جدایی ناپذیر از شکل گیری هنر ایشان است. روایت به دقت شکل گرفته ای در برزش ایشان مشهود است. بذله گوئی و بازیگوشی ذاتی ایشان در کنار ذهن منتقدشان بخش دیگری از ذهنیت این هنرمند را می سازد. در عین حال هیچ چیز کاملا" جدی و قطعی نیست. این بار نیز درگیری ایشان با موضوع کار و پافشاری بر تسلط بر دوربین و تکنولوژی، احتمالات بی انتهائی برای دیدن دنیا و تامل در مرزهای واقعیت را خلق می کند.

Yahya Dehghanpour has always experimented with technology and apparatus. Tools are toys for his creativity; They range from many experiments, including the pin-hole camera and the most improvised plastic tools, to throw away cardboard cameras to the most advanced cameras available. Discovery is part of his inquisitive essence. His passion for photography is endless, and no physical deterrents is of consequence. Using a simple application on mobile phone, the Panorama option, and by movement of his hands this new series of works has taken shape.

There is no definite photographic instance in this collection of works. There is no certainty. Time is of no importance. Possibilities are boundless and probabilities are offered. Viewer is faced with the skepticism in everything manmade and their mind set is challenged, while a new structure and perspective is offered.

One of the interesting points about the majority of works in this collection is their cadre; the vertical and stretched-out presentation of the images. Normally one strolls by and sees horizontal frames, a natural and coordinated motion of head and eyes, however in this collection the viewer is forced to view the world through the line of sight of artist. Through motion the camera registers a different perception of reality, here is the Artist who perceives and creates simultaneously, all in a single instance.
By creating a different perspective, artist offers an alternative reality, or perhaps cut outs of reality, and a new line of sight, all the while obscuring certainty.
The city is his element and his flânerie is of a complex nature; amid the tides of population and within the flow of the city and in the midst of fleeting moments his unique narratives take shape.

Yahya Dehghanpour’s command of literature has played an important part in developing his oeuvre. A well-thought-out narration is a vital part of his practice. His quick wit and playfulness in combination with his critical view point are evident in his works. At the same time nothing is too serious, nothing is absolute. Once again his preoccupation with the subject matter and his determination to master and command technology come together to create infinite possibilities to view the world and to deliberate on borders of reality.