ایلیا قربانی متولد سال 1365، تحصیل در رشته­ی عکاسی در آکادمی هنر تهران را ناتمام گذاشت و با گذراندن دوره­های آموزشی نزد عباس کیارستمی به ادامه­ی یادگیری عکاسی پرداخت. او سپس به مدت 4 سال عکاسی فیلم را – در فیلم­هایی چون عیار14 پرویز شهبازی- تجربه نمود.
او شرکت در نمایشگاه گروهی عکس حیات وحشِ فرهنگسرای ارسبارانِ تهران (سال 1392) و نمایشگاه انفرادی گالری ابان (سال ١٣٩٢)را در رزومه­ی خود دارد.
در این مجموعه، ایلیا قربانی بیشتر با گرایش انتزاعی ومینیمال (موجزگرا) به عکاسی پرداخته است و با این کهتصاویر حاصل بازتاب نور بر سطوح آشنا و واقعی است، عکس­ها مخاطب را به طور مسقیم به جهان واقع ارجاع نمی دهند، بنابراین با اینکه اغلب سوژه­ی عکاسی را، فضا و اشیاء پیرامونیِ ما شکل­می دهد، بیانِ برآمده از این آثار به سادگی قابل وصف نیست و ببینده در شکل­پذیری کامل اثر، نقش بسزایی دارد. به عبارتی دیگر؛ تصاویر بیننده را وامی دارد تا در جستجوی معادلی برای اجزاءِ بصریِ آن، در جهان واقعی بپردازد.
از ویژگی­هایِ منحصربه­فردِ عکس­های ایلیا قربانی، تاکید بر بافت و فرم در تصویر، نوع ترکیب بندی و انتخاب سوژه­های کلی در عکاسی با زاویه­ی دید نامتعارف به جای جزئی­گرایی در عکس­های آبستره است.