نگرش و تعمق در آسیبپذیری یکی از راهکارهـای مهار و کنترل آن در گذر زمان است. آسیبپذیری برای بسیاری از ما واژهای با بار معنایی منفیست، کـه میتواند دو وجه ظاهـری و درونی داشته باشد.
هنگامی که سخن از انسان آسیبپذیر به میان میآید، بیشتر واکنشهای روانی و سایکو نمود پیدا میکند. چنین به نظـر میرسد که انسان با روان چندپاره در بند آن است. چنانچه کسی شور رهایی در جان داشته باشد در
دنیای مبهم و نامیرای آن لطـف و جاذبه ای رازآمیز بازمییابد. این نکته در آثار پیش رو به وضوح دیده میشود و هرچند قابلیت بسط و پرداخت بیشتری به لحاظ معنایی را دارا هستند اما در کل مفهومی واحد را میتوان از این آثار استخراج کرد.
عظیم مرکباتچی