احمد رضا احمدی، شاعر، نقاش و نمایشنامه نویس می باشد. او توسط مرکز هنرمندان ایران، به عنوان موسس و پایهگذار موج شعر نو و همچنین پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان شناخته شده است. او تحصیلات دبیرستانی خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رساند. او به عنوان یک نوجوان، رویدادهای مهم سیاسی مانند ظهور ناسیونالیسم و امید به یک دولت منتخب دموکراتیک را تجربه کرد. ورود او به بزرگسالی مصادف با افزایش قدرت روحانی در ایران به رهبری آیت الله خمینی بود. میتوان گفت که اشعار احمدی، علیرغم شرایط آشفتهی سیاسی آن دوران متولد شدند، زنده ماندند و در نهایت بال و پر گرفتند و رونق یافتند.
“سفر در شب “یکی از قوی ترین کارهای احمدی است که به موضوعات اجتماعی، صلح، همزیستی، تحمل و همکاری اشاره می کند. کرمهای شب تاب، پیامبران صلح هستند که نور، دانش، زیبایی و شادی را به ارمغان می آورند. تضادی بین تاریکی و نور وجود دارد که در نهایت نور بر تاریکی چیره میشود. با انتخاب عناصر از طبیعت و زندگی انسانی و ترکیب آنها با یکدیگر، نویسنده موفق به ایجاد فضای پر از تصاویر حسی شده است.
رویا و تخیل، دو مؤلفه اصلی در داستانسرایی احمدی هستند. احمدی، دنیاهایی را در برخور باهم ایجاد میکند که در آن همبستگی، عشق، نفرت، بیگانگی و تنهایی وجود دارد، و در نهایت راهی برای پیوند و یکپارچگی، آزادی و دوستی بین آنها قرار می دهد. اگر چه داستان هایش عمیقا در سنت های فرهنگی ایران ریشه دارد، اما تم هایی که برمی گزیند، جهانی هستند و برای سنین و فرهنگهای مختلف کاربرد دارند.
احمدرضا احمدی، موفق به دریافت جوایز زیادی ازجمله جایزه ملی، فرهنگی و هنری (بیژن جلالی) برای مجموعه ی اشعارش در سال ۱۳۸۵ شد. در سال ۱۳۸۸، اثر پرواز در شب او توسط شورای کتاب کودکان به عنوان بهترین داستان در زمینه صلح در IBBY هند انتخاب شد و در سال ۱۳۸۸، وی موفق به دریافت جایزه مداد پرنده از کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شد. نوشته های او به دلیل خلاقیت در ترکیب ساختارهای شعر و نثر، بسیار منحصر به فرد است. اشعار وی به زبان های مختلفی از جمله عربی، ارمنی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، ژاپنی و کره ای ترجمه شده است.
