آرزو ایمانی نقاش و کیوریتور از سال ۱۳۷۸ بصورت جدی کار خود را با نوشتن آغاز کرد. سال ۸۰ برای فرا گرفتن حرفه کارگردانی وارد مکتب سینمایی شد. درحالیکه با افراد ناشنوا در ارتباط بود، با یادگیری زبانشان با آنان پانتومیم کار میکرد و برایشان نمایشگاه نقاشی برگزار کرد او عضو انجمن هنرهای تجسمی شد و کتاب شعرخود را در سال ۸۲ به چاپ رسانید و همچنین در همان سال در حالیکه هنوز دانش آموز بودم وارد انجمن فیلم شدم و در کمیته کارگردانی به فعالیت خود ادامه دادم در این سال فیلم کوتاه خود را کارگردانی کردم سال ۸۳ وارد کانون شاعران و نویسندگان شدم سال ۸۴ با استاد عباس کیارستمی آشنا شدم و همان سال وارد مدرسه نابینایان شده و خط بریل را فرا گرفت. برای افراد نابینا برای اولین در ایران نمایشگاه نقاشی برجسته برگزار کرد و در همان سال ها بود مسئول اتاق فکر نمایشی معلولین در حوزه هنری شد و چندین کار نمایشی را با بازی افراد نابینا به روی سن برد. او اولین کیوریتوری هست که معلولیت دارد.
۱۰نمایشگاه انفرادی و ده ها نمایشگاه گروهی با تلفیقی از خط بریل و رنگ روغن از آثار خود دارد و با اساتیدی چون نصرالله کسراییان، محمد هادی فدوی، احمد مازادی، قدرت الله انتظامی، محمد نوری، کمال تبریزی، محمد شیروانی، امیر شبگیر و دیگران آشنا شد و توسط شبگیر به ترجمه فیلم پرداخت و به همراه محمد شیروانی سلف پرتره ی خود را ساخت.
در چند دوره ی جشنواره بین المللی سینما حقیقت به شاگردی اساتید بین المللی سینمایی ( امریکایی ، فرانسوی...) در آمده و سخنرانی‌های انگیزشی تحت عنوان پذیرش زندگی دوباره برای کسانی که بعدها جسم شان تغییر کرده است برگزار کرده است.
درباب حقوق زنان معلول نوشت و فعالیت پژوهشی خود را آغاز کرد. بازیگری تئاتر انجام داد و با پرفسور تاتسویا یاسوموتا بازیگر و کارگردان تئاتر فیزیکال از ژاپن آشنا شد که به کارگردانی یاسوموتا هم در آن بازی کرد.
ایمانی تا کنون چندین نمایشگاه برگزار کرده و هم اکنون کتابی آماده برای چاپ دارد .
