محمود همدانی یک هنرمند ایرانی پس از جنگ و معاصر است. نقاشی های ظریف و تک رنگ محمود همدانی توانایی هنر او را در آشکار کردن اهداف وجودی ، مانند دستیابی به صلح و روشنایی کشف می کند. همدانی کارهای کاملاً مینیمالیستی را خلق می کند که ریتمی مراقبه ای و بصری را با الهام از شعر پارسی باستان ، نقاشی سنتی چینی و توالی عددی فیبوناچی درگیر می کند. در نقاشی های "جاده های بی پایان" او ، جوهر سیاه عمیق لایه های سفید خالص را فرو می ریزد و سیستم های انتزاعی از خطوط را ایجاد می کند که شبیه تار عنکبوت اثری ، بستر رودخانه ها یا مسیرهای پیچ و خم است.
کارهای او در چندین نمایشگاه در گالری ها و موزه های مهم از جمله گالری De Buck ، نیویورک و شیرین ، موزه جدید هنرهای معاصر نیویورک... به نمایش درآمده است. همدانی جایزه پولاک-کراسنر را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد.
