نصرت‌الله مسلمیان از مهم‌ترین هنرمندان نوگرای نقاشی معاصر ایران است. در سال ۱۳۵۸ در دانشگاه هنر مشغول به تدریس هنر شد، و پس از آن در دانشگاه آزاد و موسسه ماه مهر و هم اکنون در موسسه هنری سکو به تدریس نقاشی می پردازند به‌گفتۀ حمید کشمیرشکن: «مسلمیان متعلق به نسلی از هنرمندان است که اساساً فعالیت حرفه‌ای خود را از اوایل دورۀ پس از انقلاب آغاز کردند و گواهی بر یکی از حساس‌ترین دوران‌های تاریخ ایران و حوادثی چون انقلاب و جنگ بودند... نسلی که به شکلی بنیادی‌تر با چالش‌های ژرف و دغدغه‌های فرهنگی درگیر بوده‌اند».
مسلمیان از کهن‌الگوها، نمادهای اساطیری و استعاره‌های شاعرانه که در گنجینۀ میراث گذشتگان یافته است، انگاره‌های نو می‌آفریند. وی که در تمام دوره های کاری خود به دغدغه های اجتماعی و تجربه زیسته اهمیت داده است، قطعات و عناصر تابلوهایش را کلاژگونه در کنار یکدیگر قرار می دهد و حس و اندیشه مخاطب را با لایه ها و نشانه های پیچیده ی آثارش درگیر می کند. به گفته رویین پاکباز: «مسلمیان مسئله‌ای را پیش روی نقاشی خود می‌نهد که حل آن مستلزم دستیابی به یک زبان تلفیقی جدید است که این، کندوکاو در دو قلمرو زیبایی‌شناختی مختلف را ایجاب می‌کند. اما طرح مسئله سنت و نوآوری برای هنرمندی انسان اندیش چون مسلمیان یک سلسله پرسش‌های فلسفی را نیز پیش می‌آورد، به ویژه آن که هویت انسان معاصر ایرانی از دغدغه‌های اساسی او است.»
مسلمیان برنده جوایز متعدد از جمله برنده جایزه اول نمایشگاه نخستین دو سالانه بین المللی نقاشی جهان اسلام، ۱۳۷۹ و جایزه اول نخستین بی ینال بین المللی نقاشی پکن ۲۰۰۳ در سال ۱۳۸۲ در کشور چین شده است
