گفتن، باچشم است نخست، پس آنگاه باانگشتان نگاشته می شوند. اینجا گیلان است ومهمترین عامل تاثیرگذار برای هرنقاش ....همه جا دانه دانه باران می بارد، صورت شیروانی ها هرروز کمی سرخ تر می شود. باران می بارد، رنگ هارا می زداید تارنگ دیگر بزاید ونگاره هایی که فرو می روند درباران رنگ، تادیرپایی درنگ.... رنگ هایی که روی تخته رنگ جان، جان می گیرند، نور می شوند، سایه می شوند ودریایی می شوند ومن بادهمین ها بزرگ می شوم ......آبی،دبه دریا سپردگی- بنفش، پشیمان - قهوه ای، برخورداراز دو نیمه ی ماه است و سرخ برای کونه های آفتاب- سپید اما اندامی بلند دارد وسیاه، نه سیا ه- نوراست ...
