علی اکبر صادقی سورئالیست ایرانی و یک نقاش نو کلاسیک روایت گراست. او از کودکی نقاشی را آغاز کرد. در دوران دبیرستان تحت نظر آواک هایراپتیان نقاشی آبرنگ را آموخت و در سال ۱۳۳۷ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل خود ادامه داد. صادقی در سال ۱۳۳۸ سبک ویژهای از هنر ویترای یا شیشهبند منقوش با عناصر هنر ایرانی را ابداع کرد. در اغلب آثار او فرهنگ عامیانه، اساطیر ایرانی، نقاشی قهوهخانهای و سنتهای تصویری ایرانی مثل پردهخوانی بازآفرینی شده اند. در بسیاری از کارهای اولیه او حضور یک یا چندین سلحشور با پوششهای جنگاوران ایران باستان چشمگیر است. برخی از این جنگاوران چهره خود صادقی را دارند. او علاوه بر نقاشی، در زمینههای مختلفی از هنر، همچون طراحی پوستر فیلم، گرافیک تبلیغاتی، طراحی بستهبندی و تصویرگری کتاب نیز کار کرده است.
علی اکبر صادقی جزو اولین هنرمندان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و یکی از بنیانگذاران فیلم های انیمیشن این موسسه بوده است.او پس از پایان تحصیل با پیشنهاد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به ساخت چند فیلم نقاشی متحرک پرداخت؛ نخستین فیلم او «هفت شهر» محصول سال ۱۳۵۰ بود. همچنین این هنرمند کتابهای بسیاری را برای این کانون تصویرسازی کرد. از سال ۱۳۵۶ صادقی به نقاشی سورئالیستی روی آورد و در سال ۱۳۶۷، پس از مدتها کار با آبرنگ را از سر گرفت. آثار او ملهم از اساطیر و فرهنگ ایرانی است.
او همچنین در تهیه چند فیلم برای کانون شرکت داشت که در آنها از شیوه خاص نقاشی خود بهره گرفت. این فیلم ها در جشنواره های جهانی مورد استقبال فراوان قرار گرفت و ۱۵ جایزه را از آن خود نمود. او همچنین ۴ جایزه بین المللی برای تصویر گری کتاب نیز دریافت کرد. علی اکبر صادقی در سال ۱۳۸۷ به عنوان چهره ماندگار کشور معرفی شد.
