در نظر رولان بارت، عکس را باید به مثابه یک زخم کاوش کرد. این زخم، این فرورفتگی، این علامتی که توسط ابزاری تیز و برنده پدید آمده، پنکتوم نام دارد. آن عنصر درون عکس از آن صحنه بیرون می آید و همچون تیری پرتاب می شود، در مخاطب فرو میرود و زخمی اش می کند.
بارت عکس هایی که دوست دارد را در کل به سبک سونات کلاسیک می داند. در مجموعه حاضر تلاش شده سوناتی با نوازندگی دو ساز متفاوت عالم هنر یعنی تئاتر و عکاسی بر اساس نت های ادبیات ساخته شود.