هنرمند در اولین نمایشگاه انفرادی‌اش روایتی از داستانی‌هایی ابهام‌آمیز را بر اساس گویشی غیرمنطقی و رازآلود در فضایی پرآشوب و ناآرام برای مخاطبانش به نمایش می‌گذارد. آثار او که به هنرهای نمایشی شباهت دارند، فعالیت‌هایی پرجنب‌وجوش و مملو از کشمکش ساخته‌اند. اکثر نقاشی‌های قلیچی از سه وجه تشکیل شده‌اند: الهاماتی از عکس‌های خبری، روایت‌های ذهنی و خیالی هنرمند و نگاهی به تاریخ هنر. قلیچی با استفاده از مداد ساختار بصری‌ای وهم آلود و مبهم خلق کرده که تشخیص مرز خیال و واقعیت در آنها دشوار است. این ابزار به هنرمند کمک می‌کند تا با زمان زیادی که برای خلق آثارش صرف می‌کند هر چه بیشتر در تصاویرش غرق شود.