شیدا عزیزی درباره این نمایشگاه با سخنی از آلبرشت دورر آغاز می کند:
«هنر در طبیعت نهفته است و متعلق به کسی است که آن را از طبیعت استخراج کند.»
و در ادامه داستان تعاملی نابرابر را می نویسد:
«سوی سبز                                                             و اما ... سوی خاکستری
هموارگی                                                               همواره فراموش کردن
همراهی کردن                                                         ناسپاس بودن
دم دادن                                                                 ناآرام کردن
بازدم گرفتن                                                           خراب کردن
غریدن                                                                 خشکاندن
آرامش و لبخند                                                        ندیدن
بارها و بارها پژمردن و بارهای دگر از نو روییدن              نشنیدن
وزیدن, باریدن و نوازش کردن                                     نفهمیدن
چشم نوازی، سبز شدن و سبز ماندن                               بیرنگ کردن ... خاکستری کردن»