آنکه به سفر می رود،
همان کسی نخواهد بود که از سفر باز می گردد

 ⁣"سفر رنگین کمان" نام نمایشگاه گروهی عکسی است که انسان، زمان و مکان سه عنصر هویدا و مستتر در آنند و حضور یا فقدانشان در ثبت خاطرات هنرمندان این مجموعه دخیل بوده است.

با شعری از داریوش خطیر شما را به تماشای این نمایشگاه  دعوت می کنیم؛

⁣رنگین کمان با سفر آغاز شد
هنگامی که زبان رویا آموختیم

رنگین کمان وقتی آغاز شد
که عاشق شدیم
هنگامی که مستی
ما را به خواب خوش فردا نمی رساند
و باران تشنگی بوی خاک را
به افتاب گردان ها می رساند

سالهاست
ساعت ها را گم کرده ایم
میان چرخدنده ها
و دیگر خواب و
رویا نمی بینیم
بی هیچ آرزویی
شب شب است و روز شب
هر وقت به عشق نزدیک می شویم

زندگی از ما فاصله می گیرد
نشسته ایم بر درگاهی که
«توز»
را به انتظار باد گم کرده ایم
ما
مسافران رنگین کمان
مبتلا به نوای نی
و سرشار از آبشار های متولد نشده ایم
با ما به سفر آئید
در قطار بعدی منتظریم