آثار پیش رو، محصول کنکاش‌هایی نقاشانه در فضایی آبستره، بر روی مفهوم زن و زنانگی است. این فرایند، بعدتر، با بهره‌گیری از عناصری همچون آینه، شیشه و چیزهایی دیگر از این دست و با مطالعه بر روی آثار هنرمندان پاپ و مینیمال، فارغ از متریال‌های سنتی نقاشی در فضایی بازتر ادامه یافت.
در این فرایند تلاش کردم از ارجاعات مرسوم به جنسیت فاصله بگیرم. از این رو، شیشه و آینه را به‌مثابه‌ی متریال‌هایی دارای خاصیت ارجاع ضمنی به کار گرفتم. برای من، زن و آینه دارای شباهتی معنایی بودند.
سعی من بر آن بود که پیچیدگی اعمال زنان را، که ناشی از تفکرات ساده و درعین‌حال پیچیده‌ی آنان است، در بازی‌های رنگی و انعکاسیِ فرم‌های ساده‌، در دو فضای باز و بسته، نمایش دهم.