حفره‌ای تاریک و فراموش شده از تاریخ شهر زنجان، همواره ذهن مرا به خود مشغول می‌کند. آن جا که خط زمان آن را به مرگ و نیستی رسانده است. پروژه موزه فراموشی در پی مستندسازی فرهنگ و تاریخ مردم زنجان است و این مهم با بازنویسی خاطرات مشترک جمعیِ از یاد رفته و بازسازی فضاها با کمک روح اشیایی که هنوز باقی مانده‌اند و به اعتقاد پاموک حس تاریخی "لحظه" را با خود تا ابد نگاه می دارند و برای حفظ بخشی از این خاطرات تقلا می‌کنند. برای من زادگاهم همپای شخصیت "فسون" معشوقه پاموک بود . در این پروژه اشیا دقیقا همانطور که بوده چیدمان شده‌اند و با شیوه‌ای طبیعی با نور محیط در طاقچه‌هایی که در فرایند نوسازی خیابان‌ها گویی آخرین عنصری هستند که در ساختمان‌های تخریب شده شهر میمیرند، عکاسی شده‌اند. برای هرکدام از عکس‌های پروژه که به منزله سند تصویری می‌باشند، داستان کوتاهی مرقوم شده است.