آثار مهدی شیراحمدی آشکارا رجعتی به گذشته دارند. الفبا و مواد و عناصر اولیه آن‌ها از دل صنایع قدیم ایران و به خصوص خاتم‌کاری می‌آیند. اما آثار شیراحمدی نه تکرار خاتم‌کاری و صنایع قدیم‌اند و نه کاربست صرف آنها در ابعاد و اشکال جدید. در آثار او فرم‌های جدید عناصر قدیم را به پرسش می‌گیرند و در آنها تامل می‌کنند؛ چرا که واحدهای خاتم دیگر با آن زمان و مکان مألوف و مأنوسشان پیش چشم ما قرار نگرفته‌اند. زمان و مکان آنها در هم ریخته است و نقش‌ها دیگر در جهان منظم و غایتمند خود منزل ندارند؛ در اشکال و حجم‌هایی جای گرفته‌اند که بی‌ارجاع‌اند و بی‌کاربرد. خاتم‌ها در اندازه‌هایی ایجاد شده‌اند که اندازه و ماهیت ظریف و جزیی و دقیق آنها را به پرسش می‌گیرد و با آنها در تناقض است، بی‌آنکه انسجام اثر در هم بریزد. آثار شیراحمدی زمان و مکان امر درگذشته را در آن واحد هم پیش چشم می‌آورند و هم از میان بر می‌دارند. آنها «واسازی» خاتم‌اند.
دکتر امیر مازیار