دونادون و یا جامه به جامه، همان چرخش روح از کالبدی به کالبد، اعم از انسانی، جانوری و یا نباتی است. گذر ایام در این چرخش ها نقشی از خود بر سیمای آدمی میزند که گوئی قرنهاست بر روی زمین زیسته. این مجموعه ثبت چهره هائی ست از پیروان دین یاری ساکن خطه کردستان ایران که یارسان* نامیده می شوند. طی سفری که به این سرزمین داشتم آنها را در جشنی دیرین موسوم به خاونکار* همراهی کردم. روز خاونکار اهالی روستاها و شهرهای اطراف، برای دیدار با پیرشان، در ده توت شامی * گرد هم آمدند. نزدیک ظهر همه مدعوین تنبورزنان در صحن اصلی حاضر شده و به خواندن دعاهای دسته جمعی پرداختند. در میان بیش از پانصد نفری که حضور داشتند، تعدادی از چهره ها مرا فرا می خواند. همان ها را در گوشه ای که از قبل با پارچه ای مشکی برای خود جدا کرده بودم، دعوت به عکاسی کردم . لحظاتی چند مقابل نگاهم آرام گرفتند و به عدسی چشم دوختند.

این عکس ها برشی از یک دون است، با نگاه هائی به قدمت بشریت

نیما علیزاده

*یارسان یا اهل حق نام مسلکی ست عرفانی که در سده هفتم هجری توسط سلطان اسحاق بنیان گذاشته شده است و به طور عمده در کردستان ایران و عراق پیرو دارد

* خاونکار، جشنی سه روزه در اواسط پاییز است که میهمانان این مراسم دیرینه با گرفتن روزه و استحمام و تهیه لباس نو به پیشواز آن می روند. در روز موعود همراه با خانواده با مقداری سیب و انار دون شده ، تنبور زنان به دیدار پیر خود می رون

* توت شامی، روستایی است از توابع بخش گهواره، در شهرستان دالاهو استان کرمانشاه ایران