«تانیا عزیزی»، متولد ۱۳۶۳ در تهران و فارغ‌التحصیل رشته‌ی فیلم‌سازی از دانشکده‌ی صداو‌سیماست. قبل از تحصیل در این رشته تجربه‌ی نقاشی و تجربه‌ی کار حرفه‌ای در زمینه‌ی گرافیک داشته است. علاقه‌ی تانیا به هندسه و معماری در مجموعه‌ی «گنبد کبود» که اولین نمایش انفرادی او نیز هست، نمود یافته‌است. او درباره‌ی این مجموعه می‌گوید: «معماری ایرانی و فضاهای داخلی و باغ‌ها را از زوایای گوناگون می‌توان نگریست و تفسیر کرد. در این پروژه قصد من نگاه از زاویه‌ای متفاوت و در پرسپکتیوی چندساحتی، هم‌چون نقاشی‌های مکتب هرات، به بخشی از فضاهای معمارانه‌ی ایرانی‌ست. تکه‌ای از یک کل منسجم که نه‌تنها در اجماع، محوریت و انتظام و انسجام را حفظ کرده ‌است، که هر جزء کوچک آن همان انسجام کل واحد را داراست؛ هندسه‌ی مقدس، هندسه‌ا‌ی سازند‌ه‌ که خودش را می‌سازد. تکراری که پایان ندارد و مکرر است؛ اما به کل می‌رسد.» 
او در این مجموعه از متریال آینه، شیشه و خاک بهره برده است. استفاده از آینه همواره برای تأکید بر بازنمایی بوده‌است؛ ولی آینه‌کاری همراه با قطعات هندسی این بازنمایی را دچار تغییر کرده است. در حقیقت هدف استفاده از آینه در فضاهای معماری به‌ منظور دیده‌شدن در آن نبوده؛ بلکه برای نشان‌دادن شکوه وعظمت بوده؛ و حفظ این بزرگی برای او اهمیت دارد. شیشه اما در نقطه‌ی مقابل آینه قرار دارد؛ نوعی تواضع در آن هست. شفافیت شیشه باعث دیده‌شدن بستر زیرین آن که خاک است، می‌شود.