پایه و اساس من برای خلق آثار هنری استفاده از رویدادهای طبیعی زندگی واقعی برای ایجاد آثار هنری با تصاویر یا کلمات از دنیای خیالی است. به وضوح در آثار هنری ام، تغییر شکل یک شی با توجه به موقعیت؛ زمان عامل ایجاد شکل گیری فرم های جدید است، من مدت هاست که مجذوب این مفاهیم هستم. در نقاشی های من، چه به صورت سورالیسم؛ فیگوراتیو و انتزاعی، من از جنبه های ناخودآگاه جمعی استفاده می کنم تا یک حالت عاطفی آشنا را دربیننده ایجاد کنم. در کارهای فیگوراتیو، هدف من این است که با تغییراتی زیرکانه درحالت چهره و فرم ها، تغییر حالت های بی شماری از وضعیت انسان بدست آورم.
هدف نهایی من این است که بیننده حس آشنایی با اثر را در خود احساس کند...  این حس که قبلاً این موضوع را تجربه کرده است.  من معتقدم که این احساس از ناخودآگاه جمعی و یک مرکز عرفانی که همه ما در آن مشترک هستیم بوجود می آید