عصر مدرن امروز با تمام پیشرفتی که در زمینه های مختلف سپری کرده هنوز پاسخی به تنهایی انسانها و تنها ماندن آنها ندارد ، یکی از دلایل اصلی موضوع برداشت انسانها از همدیگر است ، تضادی که از موقعیت پیش از او و پس از او دارند . این به مانند همان رمزی است که سعی در پنهان نمودن فاجعه را دارد . 
زنان سولماز که در گذشته سرشار از ملول شادکامی بودند ، امروز خود را در یک قاب سرد و رها شدگی از ناچاری تنها ماندن، خود را جستجومی¬کنند، جستجوی روزگار سپری شده در لحظه های بعد از او ، و دوباره نژند از رسیدن دیگر. 
درآخر سخن اوست که تنها می ماند، ساکت و تنها. نگران از آن چه ،چیزی اتفاق افتاده و به وقوع خواهد پیوست . این زنان در حالی که نگاهشان به هیچ و تهی سرد شده هنوز امید دارند، امید تنها موقعیتی است که به آن ملول نیستند و در این میان تنها وفاداری را بزرگ ترین پشتیبان امیدشان دارند. سایه های بلند در پس نگاه تنهایی اشان نشان از قدرت پنهان زنان تنها و ساکت را روایت می کند.