اولین بار منآثار این نمایشگاه را می‌توان از نخستین فعالیت‌های ویدئویی هنرمندان این پروژه معرفی کرد، کهتمامی آنها اولین تجربه‌ی خود را در ورکشاپ‌های تاریخ هنر ویدئوی بین‌المللی و بررسی اجمالیمهمترین آرت‌ورک‌های تولید شده در این رشته به سرپرستی شهرام انتخابی و از سری « مجموعهتولیدات مشترک فکتوری تی تی» به دست آورده‌اند. همه‌ی آثار مربوط به تاریخچه این رسانه انقلابیاست که به سختی در تاریخ هنر معاصر در ایران به آن پرداخته شده و عمدتا مورد بی‌توجهی قرارگرفته است. این نمایش شامل ویدئو پرفورمنس، شبه مستند و ویدئوهای تجربی است. این ویدئوها بهکیوریتوری آسیه سلیمیان معرفی می‌شوند.محور اصلی این نمایشگاه؛ شاخصه‌ی هنر معاصر و به خصوص ویدئو‌‌آرت، انعکاس وضعیت بیپناهان، ناامیدان، تراژدی ها، تناقض ها، و همینطور آگاه سازی وضعیت سیاسی و اجتماعی دورانخود است. بنابراین، بحث زیبایی شناسی که با آثار تولید شده در این پروژه سروکار دارد، هنری استبراساس توانایی زیبایی شناسه ای که دارای ماهیت حقیقت جویی است. با فهم حقیقت، درک محدودیتها و به چالش کشیدن آنچه تحمیل شده است که امیدوارانه، سرزنده و با صلح خود را بیان می کند. بهطور کلی زیبایی‌شناسی و حقیقت از هم جدا نیستند. «اولین بار من» نمایشگاهی است که در آنعقلانیت متداول در فرهنگ غالب یا همان فرهنگ عامه را مورد سوال قرار می دهد: صنعت فرهنگیکه عملکرد آن، پرداختن به موارد جزئی و ساخته و پرداخته و نابودی ایده و تمامیت است. اینجاست کهمحتوا و کلیت اهمیت بیشتری از تأکید بر رنگ آمیزی داره. همانطور که در موسیقی، کلیت و فرماهمیت بیشتری از هارمونی دارد، یا در یک داستان، مجموعه و محتوای اثر مهمتر از ویژگی‌هایروانی شخصیتها است. «اولین بار من» با پرتو افشانی و نمایش زیبایی، توان انتقادی خود نسبت به شیگشتگی سده‌های موجود، هنجارهای چسبیده به جامعه و ارزش‌های تابو شده را زیر سؤال می‌برد. اینآثار، تجربیات تازه‌ای از درک، اندیشه، احساس و نگرشی جدید است. در این نمایشگاه با مجموعهآثاری روبه‌رو هستیم که در راستای محاکات با صورت‌های مجازی، گسستن‌ها، پیوندها و تناقضهاست. لایه‌های اجتماعی، ساختارها و پیوندها از سرپوش‌های کشیده شده بر آن‌ها بیرون می‌آیند. اینآورده‌ی محاکاتی هم یک انتقاد است و هم یک بیداری ست. بیداری‌ای که گاه آورده‌اش دیده و شنیده نمشوند..گالری آغاز فعالیت خود در سال 1399 و بعد از قرنطینه‌ی دوران کرونا را با نمایشگاه«اولین بار من» آغاز می‌کند، که با تعریفی جدید و حمایت بی‌دریغ بنیان‌گذاران آن خانم دکترحداد و آقای دکتر هروی پشتیبانی شده و به معرفی آثار هنرمندانی می‌پردازد که تاکنون توجه زیادیبه فعالیت های آنها نشده است. گرچه که این هنرمندان بنیان گذاران آغازی جدید در صحنه هنرمعاصر ایران خواهند بود. این هنرمندان با استفاده از مدیوم‌های جدید در ارتباط و دیالوگ باهمکاران خود در سراسر جهان؛ نقش مهمی در تحولات و انعکاس چالش‌ها و رویدادهای اجتماعیخواهند داشت.

آسیه سلیمیان-خرداد ۹۹