برچسب آبی
کارمندهای گمرک هر روز هزاران صفحه از کاتالوگ ها و مجلاتی که می خواهند وارد کشور شوند را باید ورق بزنند و تصاویر و عکس های آنها را با توجه به آیین نامه های گمرک و مقررات کشور بررسی کنند. کارمند هایی که شاید بی هیچ سابقه ی هنری بدون هیچ هیجانی نسبت به آنچه که در یک عکس در حال اتفاق است، هر آنجایی را که احساس می کنند آن تصویر از خطوط مقررات خروج کرده است با برچسبی آبی رنگ می پوشانند. این برچسب های بی قواره روی تکه ای از یک عکس خود به اتفاق دیگری تبدیل می شوند و گویی همچنان که در حال پنهان کردن چیزی هستند همان را هم آشکار می کنند. اتفاق تلاقی یک عکس با برچسب های آبی خود ترکیبی منحصر به فرد را تولید می کند از آنچه که در پازل ذهن یک مخاطب اتفاق می افتد. 
جاوید تفضلی ۱۳۹۳