«هزار و یک»، مجموعه پرتره‌ها‌ی محیطی از انسان‌هایی است که به واسطه‌ی کار و پیشه‌ی مشترک‌شان، مورد توجه قرار گرفته‌اند.

نمایشگاه حاضر، بر افرادی با عنوان «پیک‌ موتوری» متمرکز شده است که بیشتر به ناچار و به عنوان آخرین راه کسب درآمد، کار حاضر را پیشه‌ی خود کرده‌اند. شغلی که به ویژه در این سال‌ها، به سبب شرایط نابسامان کاری و اقتصادی کشور، رواجی گسترده پیدا کرده است.

این افراد به ظاهر شاغل، نه بیمه هستند، نه حق مسکن دارند و نه حتی سنواتی به آنها تعلق می‌گیرد و هیچ نهاد و سازمانی تحت پوششان قرار نمی‌دهد. طبق گفته‌ی خودشان، شغل‌ آن‌ها نه شأن اجتماعی دارد و نه کسی آن را ارزشمند قلمداد می‌کند، با این حال با وجود تمام ورشکستگی‌ها، از کار افتادگی‌ها، اخراج شدن‌ها و کاهش نیرو‌ها و مشکلات بی‌شمار دیگر، در سرما و گرما، زیر آفتاب و باران، جانشان را بر کف دستانشان می‌گیرند و امیدوار هستند که می‌شود نانی بر سر سفره برد.

فارغ از هر خوانش‌ هنری یا سیاسی - اجتماعی عکس‌ها، هدف مجموعه‌ی «هزار و یک»، دیدن قشر‌های گوناگون جامعه‌ و شنیدن آمال وآرزوهایشان است. از این رو تلاش شده تا حد امکان، با پرسش وگفت‌وگو، به اطلاعاتی بهتر درباره‌ی شخصیت و شرایط زیستی سوژه برسیم؛ اطلاعاتی که به عنوان توضیحات هر عکس، در کنار آن قرار گرفته است. همچنین امیدواریم از پس نمایشگاه حاضر، با تمرکز بر افراد و مشاغلی دیگر، مجموعه‌ی «هزار و یک» را تدوام بخشیم.

علی منوچهری
 تابستان ۱۳۹۹