این مجموعه ادای دِینی است به کسانی که برای باورشان‌ جان باخته‌اند، بی‌آن‌که نامی از آن­ها برجا مانده باشد. آن‌ها که در هیاهوی وقایع، جانشان به اعداد و ارقام تقلیل پیدا می‌کند و فقط در اخبار و بنا به مصلحت‌ها در آماری کلی گزارش می­شوند و به سرعت از یادها می‌روند.
آن‌ها که شجاعتِ بودن هستند و مرگ خاموش‌شان، معنای دقیق نفی متعین است؛ آن‌ها که بی‌نامی‌شان ترجمه­ای زیبا  و بی‌واسطه از مفهوم توده است.