مینا خودش را نقاشی تجربه‌گر می‌داند و از جستجو در موضوعات و متریال‌های مختلف لذت می‌برد. ولی در نهایت پرتره و فیگور با تکنیک مدادرنگی از ویژگی‌های بارز نقاشی‌های مینا هستند. او فضای شخصی‌اش را به تصویر می‌کشد و به نظر او اثر هنری تحت‌تأثیر زندگی هنرمند و محیط اطرافش آفریده می‌شود. او برای خلق کارهایش از عکس استفاده می‌کند. عکس‌هایی که خودش می‌گیرد. در مجموعه‌ی آخرش، مینا به سراغ آرشیو عکس‌های خانوادگی‌اش رفته‌است.

او درباره‌ی مجموعه‌ی میرا می‌گوید: «در حین نگاه کردن به عکس‌های قدیمی خانوادگی، حس می‌کردم که چه حیف که در آن دوران نیستم. با دیدن هر عکس خیال پردازی می‌کردم و به این فکر کردم که خاطراتی که در ذهن ما از گذشته مانده میرا هستند و آنچه از گذشته در ذهن می‌ماند، تصویری‌ست که به مرور رو به زوال می‌رود.»

این مجموعه شامل ۶۰ فریم نقاشی مدادرنگی و ترکیب مواد روی مقوا است که هنرمند بر اساس آلبوم‌های خانوادگی آن‌ها را ترسیم کرده‌است. گاهی این تصاویر را با هم ترکیب کرده و فضای جدیدی درست شده و گاهی هم دقیقا خود عکس را اجرا کرده‌است.