;
مهم است. پس به منظورِ زوالِ شک، سه بار تکرار میکنیم «هر نفسی طعم مرگ را میچشد» انسان از آغاز به گشتن ِ از خویش مشغول خواهد شد. در جهان بازنماییها و انعکاسها فرسوده میشود تا مرگ را از خاطر تهی سازد. مرگ اما ِ تا انتهای برکه بر آب خفته است. نوری بر صحنهی نمایش سو خواهد گرفت؛ آفتاب زوالآفرین به نقطهی آغازین رسیدهاست.
کیوان خلیل نژاد