;
در این تجربه مشترک، توالی تکراری وقایع تاریخی به هم می ریزد و روزگار کهن و معاصر در هم تنیده می شوند. در این مجموعه آثار، ارتباط بین عناصر محسوس و واقعی به گونه ای به تصویر در می آید که موقعیت غیر واقعی در این تجربه مشترک، توالی تکراری وقایع تاریخی به هم می ریزد و روزگار کهن و معاصر در هم تنیده می شوند. در این مجموعه آثار، ارتباط بین عناصر محسوس و واقعی به گونه ای به تصویر در می آید که موقعیت غیر واقعی آفریده شده الهام بخش معانی نمادین باشند. نیروهای اسرار آمیز آدم ها، حیوانات، گیاهان و اشیا را از همه سو در بر می گیرند. در این دنیای وهم آلود و در دل داستان های دلهره انگیز، عجیب ترین حوادث عادی و طبیعی جلوه می کنند. هراس از پوچی و بیهودگی زندگی مادی، باعث تغییر میشود تا نهایتا دامنه حافظه تصویری و تخیل گسترش یابد.
نمایاندن فضایی کابوس مانند و تهدید آمیز، شک در واقعیت را بوجود می آورد و با تصویر کشیدن امور محال، حقیقتی مشوش و در هم پیچیده به تصویر در می آید.
در این جهان، هیچ چیز طبیعی و قطعی نیست و هر چیزی که مشروع به نظر می رسد می تواند نابجا باشد و به سرعت هویت خود را از دست دهد. در این آثار، دنیای انسان خاکی که خواهان جاودانگی است در تقابل با دنیای اسطوره ای که از بی زمانی به تنگ آمده و مرگ را جستجو می کند قرار می گیرند. رویایی از رخدادهای بی زمان در یک سرزمین ناشناخته که ضمن ساده کردن واقعیت های تو در تو، جنبه ای غیر واقعی و تغییر پذیر به شرایط اجتماعی می دهد. شخصیت ها هم محصول نگاه هنرمند به محیط و زمانه خود می باشند، زاییده تخیل و گاهی وام گرفته از تصاویر و روایت های قدیمی، همه در مسیر ستایش زندگی و تلاش برای بیان دردهای بشری و در نهایت عینیت یافتن پاره ای از نقش ها که امکان غلبه خیال بر واقعیت را فراهم می آورد.
پریسا و منیژه حجاریآفریده شده الهام بخش معانی نمادین باشند. نیروهای اسرار آمیز آدم ها، حیوانات، گیاهان و اشیا را از همه سو در بر می گیرند. در این دنیای وهم آلود و در دل داستان های دلهره انگیز، عجیب ترین حوادث عادی و طبیعی جلوه می کنند. هراس از پوچی و بیهودگی زندگی مادی، باعث تغییر میشود تا نهایتا دامنه حافظه تصویری و تخیل گسترش یابد.
نمایاندن فضایی کابوس مانند و تهدید آمیز، شک در واقعیت را بوجود می آورد و با تصویر کشیدن امور محال، حقیقتی مشوش و در هم پیچیده به تصویر در می آید.
در این جهان، هیچ چیز طبیعی و قطعی نیست و هر چیزی که مشروع به نظر می رسد می تواند نابجا باشد و به سرعت هویت خود را از دست دهد. در این آثار، دنیای انسان خاکی که خواهان جاودانگی است در تقابل با دنیای اسطوره ای که از بی زمانی به تنگ آمده و مرگ را جستجو می کند قرار می گیرند. رویایی از رخدادهای بی زمان در یک سرزمین ناشناخته که ضمن ساده کردن واقعیت های تو در تو، جنبه ای غیر واقعی و تغییر پذیر به شرایط اجتماعی می دهد. شخصیت ها هم محصول نگاه هنرمند به محیط و زمانه خود می باشند، زاییده تخیل و گاهی وام گرفته از تصاویر و روایت های قدیمی، همه در مسیر ستایش زندگی و تلاش برای بیان دردهای بشری و در نهایت عینیت یافتن پاره ای از نقش ها که امکان غلبه خیال بر واقعیت را فراهم می آورد.
پریسا و منیژه حجاری