پس ساحره، پاتیل جادویی خود را به او سپرد تا نگهدار آن باشد. اما تالیسین سه قطره از اکسیر درون آن نوشید تا تمام آگاهی جهان از آن اش شد. کاریدون دانست، پس او را بلعید و دوباره زاد و در رود رها کرد.

- افسانه تالیسین : اسطوره سلت

رفتارشناسی اجتماعی بر پایه تئوری جرج هربرت مید جامعه شناس و نظریه پرداز پراگماتیست امریکایی، بدون آن که میراث ژنتیکی و تجربه های درونی فرد را نادیده گیرد، به کنش های اجتماعی و واکنش هایی که در فرد بر می انگیزند، بسته است. تا پیش از ارایه نظریه Social Self مید، روان شناسان و جامعه شناسان بر این باور بودند  "خود"  تنها از فاکتورهای بیولوژیک و وراثتی متاثر است. مید توسعه و شکل گیری "خود" را نه از لحظه تولد بلکه پس از تجربه های اجتماعی و فعالیت های درون جامعه می داند. بر مبنای این نظریه سه فعالیت سبب توسعه "خود" می شود:

1. زبان: سخن گفتن، سمبول ها، زبان بدن، کلمات و صداها

2. نقش: بیان حالت ها و نقش آفرینی های متفاوت در شرایط مختلف اجتماعی

3. بازی: مقایسه و پذیرفتن قواعد و قوانین بازی به عنوان دلایل پیروزی یا شکست

بر اساس این نظریه "خود"  از من مفعولی و من فاعلی تشکیل شده است.

من مفعولی بازتاب دهنده آموخته ها و انتظارات اجتماعی ست. این بخش از "خود" افزون بر این که نیروهای سازشگری و نظارت اجتماعی را باز می نماید، از شکستن قوانین و زیر پا گذاشتن عرف جلوگیری می کند.

من فاعلی درکی ست که هر فرد از خود در هر لحظه از زمان دارد. این بخش "خود" به فرد اجازه می دهد فردیت و خلاقیت خود را با وجود محدودیت ها حفظ کند. من فاعلی، سوبژکتیو است و آگاهی دارد چه بخشی از خویشتن تحت تاثیر جامعه است و چه بخشی بر اساس تمایلات و باورهای شخصی.

??

?امین شاهمرادی?