جهانشاهی در مجموعه‌ی «تنیده» از ارتباطات و اتفاقات کوچک روزمره الهام گرفته و با ابزار مداد پرتره‌نگاری‌هایش را خلق کرده است. پرتره‌های جهانشاهی اساساً از دو بخش درونی و بیرونی الهام گرفته شده، در برخی آثار هنرمند به ترسیم کردن ماسکی از چهره‌ی خودش دست زده است و در آثاری به واسطه‌ی نخ و دوختن بر پارچه و به تصویر کشیدن طره‌های مو به نمایش وجوه درونی‌تر خودش پرداخته است. بخشی دیگر پرتره‌هایی از افرادی هستند که هنرمند نگاهی از بیرون به آنها داشته و در پی کندوکاو و جستجوی درونیات آنها است. آثار دیگر نمایشگاه را چیدمان‌هایی از اشیا حاضر و آماده شکل داده‌اند، جهانشاهی این اشیا را از زمینه اصلی‌شان جدا کرده و بیانی استعاری به آنها الصاق میکند. او با انتقال فضایی زجر دهنده و توأمان با آسودگی در پی شکل‌دادن گفتگو با مخاطبانش است.