من انسان امروز هستم، نیمی چشم سیال نیمی چشم مکانیکی. امروز و برای همیشه از

سکون آدمی رهیده‌ام و در حرکت مداوم بسوی انسان امروز می‌روم. شعورم با اشیا تغییر

می‌کند، و انسان‌ها را با حرکات ماشینی وآشفته مانور می‌دهم تا انسان امروز را کشف کنم

تا ارتباط متقابل انسان و اشیاء را به تصویر بکشم و روزمرگی انسان امروز را به رخ اجتماع بکشم

راه من به جانب آفرینش، ادراکی نو از این جهان است.بنابراین جهان نا‌شناخته‌ی انسان امروز را به

 شیوه‌ای تازه برایتان توصیف می‌کنم و شناخت مفاهیم را در ارتباط بودن‌ها و نبودن‌ها به زیر می‌کشم و مفهوم مجرد آ نها را باورم یکنم.

انسان امروز وامدار گذشته و رسوبی ذهنی است که امروزه در مقابل آن به ناچار واکنش نشان می‌دهد.