"زیست- قدرت"

" پژوهشی است که قصد دارد در قالب نمایشگاه های ادواری، نگاهی داشته باشد

به مسئله ی قدرت و جنسیت در فضاهای مختلف زندگی در جامعه ی ایران. عنوانِ زیست- قدرت، در

اصل اصطلاحی است که میشل فوکو برای توصیف نوعی از اِعمال قدرت بر زندگی به کار می برد و آن

یعنی مدیریت سنجیده ی زندگی های فردی و کل جمعیت، که این مدیریت در مکان ها و فضاهای

گوناگون انجام می شود. از فضاهایی که این نوع اِعمال قدرت بر آن حاکم است؛ فضایی است که گفتمان

قطبی نگری در مقوله ی جنسیت در آن رواج دارد. این گفتمان سعی بر هنجارمند کردن رفتارِ هر

جنس برای کنترل و اداره ی زندگی زنان و مردان جامعه را دارد و از طریق اِعمال قدرت از سوی حکومت

و جامعه، افراد را با محدودیت هایی در قالب قانون گرایی ها و عقلانیت گرایی های فردی و اجتماعی

مواجه می کند. این اِعمال قدرت که نوعی سوژه سازی و به انقیاد در آوردن افراد است، هم به صورت

امری درونی در افراد در آمده و رفتار آنان را شکل می دهد و هم باعث می شود که خودِ افراد با

.تکنیک های مختلف اِعمال قدرت کنند

با چنین فرضیه ای و با توجه به این مسئله که همچنان یکی از نگرش های حاکم بر جامعه ی

ایران، نگرش قطبی در مقوله ی جنسیت است، نگاهی خواهیم داشت به زندگیِ افراد در جامعه ای که

زیست- قدرت بر آن حاکم است و اینکه زنان و مردان چگونه در مکان های گوناگون رفتار می کنند و

به نمایش قدرت خویش می پردازند و این موضوع چگونه در آثار هنرمندان بازنمایی می شود.

نمایشگاه پیش رو شامل آثار هنرمندان جوانی است که در فضایی مشترک اما با بیانی متفاوت،

مردان را موضوع اصلی کار خود قرار دادند و در فضایی به اصطلاح ورزشی، قدرتِ بدنی مردان را به

چالش کشیده اند؛ قدرتی که در گفتمان ذکر شده مختص مردان است نه زنان و این یعنی همان مدیریت

زندگی و رفتارِی اشخاص جامعه. البته ناگفته نماند که نوعی از قدرت وجود ذاتیِ هر جامعه ای است و

.همانگونه که فوکو می گوید » جامعه ی بدون روابط قدرت، تنها می تواند امری انتزاعی باشد«

بهار اربابی

1394 تابستان