گالری ایوان
هنر هنرمند را متعهد می‌کند تا خود را از دیگران جدا نداند، او را در معرض معمولی‌ترین و جهانی‌ترین حقایق قرار می‌دهد. هنرمند خود را میان هنری که بدون آن نمی‌تواند کار کند و جامعه‌ای که نمی‌تواند خود را از آن جدا کند، قرار می‌دهد. به همین دلیل است که هنرمند واقعی هیچ چیز را به تمسخر نمی‌گیرد. آن‌ها به جای قضاوت مجبورند بیاموزند.
"بخشی از سخنرانی روز دهم دسامبر ۱۹۵۷ آلبر کامو نویسنده فرانسوی در تالار شهر استکهلم هنگام دریافت نوبل ادبیات"
حالا که حال و هوای روزگار و ما از تنظیمات همیشگی خارج شده است، تماشای برخی آثار برگزیده از صحنه هنر حال حاضر ایران، فارغ از محدود شدن در نسل و مکتب و فرم، درکنار هم می‌تواند قابل تأمل باشد؛ خواه خواستگاه هنر هنرمندانمان بیان مفهومی ارزشمند با زبانی متفاوت باشد و خواه خواستگاه آثارشان صرفاً انتقال لذّت ...
رامبد فیروزیان
