تکرار ، جامه‌ای است که هرگز کهنه نیمی شود و از بین نمی رود . راحت است و بر قامت تو دوخته، نه تنگ است و نهگشاد.
"سورن کیرکگور"
 

مقوله‌ی تکرار در طول تاریخ هنر ایران به دفعات در تزئینات معماری، ادبیات و موسیقی به کار گرفته شده است.
موسیقی به عنوان امری انتزاعی و به دلیل گرایش شخصی من به انتزاع، شروع کننده کارهای این مجموعه بوده است.کار کردن با الگوهای تکرارشونده ی تصویری در فضایی شبکه بندی شده و مشخص بستری برای تفکر و تامل فراهم می‌کند. همگامی این رفتار با حساسیت و ظرافت بالای اجرای تصویر و طولانی بودن دوره‌ی تولید اثر به ذهنم نظم می‌دهد. ساختار ترکیب‌بندی کارها بی شباهت به ساختار موسیقی نیست، گاه مجموعه‌ای از فرم‌ها تداعی کننده‌ی یک صداست و گاه یک خط.