هورنو [HWRNW] در معماری سنتی ایران به نورگیری بالای سقف گفته می­شود.
 

تانیا در این‌باره می‌گوید:
«آینه‌ها با تغییرات لحظه‌ای عنصر زمان را به خود وارد می‌کنند و در تعامل‌شان با محیط، مساحت‌شان را بر اطراف گسترش می‌دهند. سایه‌ها پاسخ موقعیت مکانی و زمانی اشیا هستند و عمقی بصری به احجام اضافه می‌کنند.
در این‌جا مسئله‌ی اصلی من اشغال فضاست.
ابژه‌های من علاوه بر ابعاد بصری گوناگون، درونی تهی دارند. وجودی زنده و درگیرکننده و غیر قابل شهود که با انعکاس‌ها و سایه‌ها فضایی از ماده و نیستی ایجاد می‌کنند.»