صنعتی نگاه خلاقانه‌اش را در آبرنگ با درهم تنیدن رنگ‌ها، برای پدید آوردن طبیعت دنبال کرد. تکنیک و قدرت دستش به‌قدری بالا بود که با آبرنگ بیش‌ از اندازه خیس هم کار می‌کرد. آدم‌های او در اجتماعی از مجسمه‌ها با آدم‌های او در میان ‌صحنه آبرنگ از یک خانواده و اجتماع هستند. او با این تکنیک تصویرهایی پدید می‌آورد که نمایان شدن فیگور در میان کاغذ مثل جادوست. در طول تمام این سال‌ها افراد بسیاری سعی به تقلید از آبرنگ‌های درهم‌تنیده‌ی او کردند اما این تکنیک به دلیل دشواری بسیار و نگاه هنرمندانه او که حاصل بیش از چهل سال فعالیت هنری است، غیرقابل تکرار بوده و از معدود آثار سهل اما ممتنعِ جغرافیای وسیع هنر ایران است. جغرافیایی که در آن هنرمندان بسیار هستند و صنعتی‌ها انگشت‌شمارند.